De eerste dagen Paramaribo
Door: Lisa
Blijf op de hoogte en volg Lisa
02 April 2015 | Suriname, Paramaribo
De eerste dagen in het zonnige Paramaribo zitten erop, dus is het tijd voor een nieuwe blog.
Zondag heb ik 's ochtends een stadswandeling gemaakt. Paramaribo zelf is niet heel bijzonder. Je ziet de typische houten huizen in de binnenstad en de drukte van mensen en verkeer op straat.
Ik heb een fiets gehuurd om naar mijn werk te kunnen. Eigenlijk is het niet verantwoord om hier te fietsen gezien de hitte en de drukke wegen, zonder fietspaden.
Je moet behoorlijk brutaal zijn en soms maar gewoon voorrang nemen anders kun je als fietser nergens echt oversteken.
Ik heb mijn huisgenootjes ontmoet. 2 van hen blijven nog 1,5 week. M'n andere huisgenootje, Ellen, blijft nog tot juli.
Hier in het huis is het een heerlijk zooitje ongeregeld. Het aanrecht staat steeds vol met vaat, er word de hele dag op het balkon gerelaxed en we gaan eigenlijk veel te laat slapen.
Maandag was Ellen jarig en ze vroeg of ik mee uiteten wilde. Daar heb ik nog een aantal meiden leren kennen. Hen heb ik nog niet terug gezien, maar mijn huisgenootjes gaan veel met hen om, dus ik zal ze heus nog tegenkomen.
Dinsdag ben ik begonnen met werken. Het werk is hier heel anders, de prioriteiten liggen hier op andere gebieden in de zorg. Zo word iemand met diabetus/suikerpatiënt standaard elke dag 2x geprikt om de bloedsuiker te controleren. Ook hebben ze 3x per week een bloedsuikerdagcurve.
Bij iemand met hypertensie/hogebloeddruk word elke dag 3x de bloeddruk gemeten. Echt heel bizar en absoluut niet zinvol maar goed.
De Surinaamse zorgmedewerkers zijn het niet gewend om met stagiaires en leerlingen om te gaan. En dus is de begeleiding minimaal. Er word niks uitgelegd of verteld. Er word je alleen opgedragen wat je moet doen. Hier moet ik vreselijk aan wennen. Ook als je het ergens niet mee eens bent en je geeft dit aan schiet dit in het verkeerde keelgat.
Alles word meteen tegen het afdelingshoofd gezegd en dan kun je op het matje komen. Ik zal dus goed op moeten passen met wat ik zeg en vooral veel ja en amen moeten zeggen.
Dinsdagavond ben ik gaan zwemmen met 2 meiden.
Vandaag ben ik een dagje vrij en heb ik mij gemeld bij de vreemdelingen politie, zodat zij mijn visum konden verlengen om 3 maanden te verblijven. Ik heb geskypt met Anne en een beetje mijn kamer opgeruimd. Vanavond ben ik van plan om mijn eerste salsadansje te wagen in hier in Suriname.
Met pasen moet ik werken dus doe ik het aankomend weekend lekker rustig aan.
Tot de volgende blog!
(Dan komen ook de eerste foto's)
Heel Liefs Lisa
Zondag heb ik 's ochtends een stadswandeling gemaakt. Paramaribo zelf is niet heel bijzonder. Je ziet de typische houten huizen in de binnenstad en de drukte van mensen en verkeer op straat.
Ik heb een fiets gehuurd om naar mijn werk te kunnen. Eigenlijk is het niet verantwoord om hier te fietsen gezien de hitte en de drukke wegen, zonder fietspaden.
Je moet behoorlijk brutaal zijn en soms maar gewoon voorrang nemen anders kun je als fietser nergens echt oversteken.
Ik heb mijn huisgenootjes ontmoet. 2 van hen blijven nog 1,5 week. M'n andere huisgenootje, Ellen, blijft nog tot juli.
Hier in het huis is het een heerlijk zooitje ongeregeld. Het aanrecht staat steeds vol met vaat, er word de hele dag op het balkon gerelaxed en we gaan eigenlijk veel te laat slapen.
Maandag was Ellen jarig en ze vroeg of ik mee uiteten wilde. Daar heb ik nog een aantal meiden leren kennen. Hen heb ik nog niet terug gezien, maar mijn huisgenootjes gaan veel met hen om, dus ik zal ze heus nog tegenkomen.
Dinsdag ben ik begonnen met werken. Het werk is hier heel anders, de prioriteiten liggen hier op andere gebieden in de zorg. Zo word iemand met diabetus/suikerpatiënt standaard elke dag 2x geprikt om de bloedsuiker te controleren. Ook hebben ze 3x per week een bloedsuikerdagcurve.
Bij iemand met hypertensie/hogebloeddruk word elke dag 3x de bloeddruk gemeten. Echt heel bizar en absoluut niet zinvol maar goed.
De Surinaamse zorgmedewerkers zijn het niet gewend om met stagiaires en leerlingen om te gaan. En dus is de begeleiding minimaal. Er word niks uitgelegd of verteld. Er word je alleen opgedragen wat je moet doen. Hier moet ik vreselijk aan wennen. Ook als je het ergens niet mee eens bent en je geeft dit aan schiet dit in het verkeerde keelgat.
Alles word meteen tegen het afdelingshoofd gezegd en dan kun je op het matje komen. Ik zal dus goed op moeten passen met wat ik zeg en vooral veel ja en amen moeten zeggen.
Dinsdagavond ben ik gaan zwemmen met 2 meiden.
Vandaag ben ik een dagje vrij en heb ik mij gemeld bij de vreemdelingen politie, zodat zij mijn visum konden verlengen om 3 maanden te verblijven. Ik heb geskypt met Anne en een beetje mijn kamer opgeruimd. Vanavond ben ik van plan om mijn eerste salsadansje te wagen in hier in Suriname.
Met pasen moet ik werken dus doe ik het aankomend weekend lekker rustig aan.
Tot de volgende blog!
(Dan komen ook de eerste foto's)
Heel Liefs Lisa
-
02 April 2015 - 20:28
Mamma:
Heey Lies,
Wat een raar gedoe daar, maar idd ja en amen zeggen en zorgen dat jeje papiertje haalt, daar ishet om begonnen toch......ik bel je dit weekend even ....kus xx -
02 April 2015 - 20:46
Ghis:
hey Lies!
Leuk om te lezen dat het goed met je gaat!
Blijf rustig en zeg idd maar ja en amen.
Als je je papiertje hebt vieren we feest!
Xxx Griezeltje -
02 April 2015 - 20:58
Karin Van Der Maten:
Bizar om te lezen Lisa, maar wel gaaf. Maar dat worden dus weinig feedbackformulieten, das een groot voordeel:)). Wens je heel veel succes, super dapper van je. Ik ga je volgen. Toitoi, dikke kus, lieve groetjes Karin -
02 April 2015 - 21:14
Tante Hanny:
hoi Lisa,
Laat het gewoon op je afkomen en kijk eerst een beetje de kat uit de boom. Net wat mama zegt, je bent er om af te studeren. Probeer eerst te begrijpen waarom ze zo te werk gaan. Het is een andere cultuur, een ander land waar ze misschien wat achterlopen op andere landen. Probeer je ook te verplaatsen in hun cultuur. Toon belangstelling! Natuurlijk moet je meedenken en mag je vertellen hoe je in Nederland te werk gaat. Maar dring het niet op, dat werkt alleen maar averechts. Als je eerst probeert om hun vertrouwen te winnen zul je zien dat ze zich meer open stellen naar jou. Blijf jezelf en laat je niet meeslepen, denk aan je eigen valkuilen! Hou je doel in de gaten, maar vergeet niet om ook te genieten. Nou dat was een hele preek, maar ik wil zo graag dat je het haalt!!
Lieve Lies je kunt het!!
Xxxxxx -
02 April 2015 - 22:44
Mariette:
Hoi Lies, leuk om de eerste verhalen te lezen! Zal zeker wel even wennen zijn, dat er geen initiatief gewenst is. Maar ook hier leer je weer van. Kijk al uit naar de eerste foto's. Liefs Mariëtte
-
03 April 2015 - 09:09
Janine De Rijk:
hey Lisa,
Knap van je dat je dit toch maar ff doe.
Zo zie je maar hoe luxe het is in HADV qua begeleiding.
Het zal wel raar maar goed om te ervaren, dat ieder land zijn eigen regels hebben over de gezondheid zorg.
Sommige regels hebben natuurlijk ook wel goede redenen, maar daar kan je nu achter komen.
Veel succes en geniet ook van het land.
Groetjes janine -
03 April 2015 - 11:22
Tante Jeannette :
Hoi lieve lies. Fijn dat je weer even iets schrijft,we zijn ook niet nieuwschierig -
03 April 2015 - 15:17
Conny:
Hoi Lisa, -
04 Mei 2015 - 22:46
Mariëtte :
Hoi Lies, hoe gaat die daar? Heb je het naar je zin?
Hoorde van papa dat hij naar je toekomt in mei, leuk dat je hem.alles kan laten zien!
Ben je al.een beetje gewend aan de werkwijze?
Nou meissie geniet! Liefs Mariette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
