Werk, feestjes en stadse meisjes in de jungle.

Dag lieve allemaal,

Inmiddels vertoef ik alweer 5 weken in Suriname en het verveeld nog geen moment.
Sterker nog, hoe langer ik hier ben hoe meer ik me hier op m'n plek voel.
De afgelopen weken heb ik veel beleefd en ondernomen.

Ik begin op het werk. De vorige keer vertelde ik nog dat ik enorm moest wennen aan het werken hier. Inmiddels ben ik er aangewend geraakt en heb ik mijn draai wel gevonden. Een echte teamspirit is er niet binen op onze afdeling, maar het rond commanderen stoort me niet meer zo en ik weet goed m'n weg te vinden. Ook ben ik wat mondiger geworden en laat ik niet zo snel meer over me heen lopen.
Het aantal patiënten is per week weer verschillend, zo ligt er bijna niemand en zo heb je het, net als vandaag, ontzettend druk.
We hebben een te kort aan personeel en dus moeten we flink doorlopen.
De Surinaamse collega's vinden het echter nog steeds prettiger om op kantoor te zitten en dus moeten wij als Nederlandse stagiaires en medewerkers nog iets harder lopen.
Gelukkig zien wel steeds meer collega's in dat wij echt het beste met de afdeling voor hebben en dat we echt hard werken.

De afgelopen periode zat weer vol feestjes. Ik heb inmiddels een Javaanse bruiloft bijgewoond, we hebben hier 2x koningsdag gevierd en we gaan vaak salsadansen in de club.

De Javaanse bruiloft was van een man en een vrouw die wij niet kennen. We werden uitgenodigd door onze "dansleraar" en zijn vrienden. Ze vonden het echter geen probleem als we op hun bruiloft zouden komen. Het was ontzettend bijzonder om dit een keer mee te maken. De bruiloft werd in een dorpje buiten Paramaribo gehouden, onder een tent.
Bij aankomst, en na het feliciteren, kregen we allemaal 2 bakjes met eten. Eentje met warm eten met o.a. bambi, kip en rijst. In het andere bakje zat het toetje. Dit bestond uit verschillende soorten cake en zoete hapjes.
We hebben die avond veel op de dansvloer gestaan omdat er ontzettend leuke muziek gedraaid/gespeeld werd door een band en later een dj.


De feestjes voor koningsdag waren erg gezellig. De eerste was op een resort buiten Paramaribo, op de zaterdag voor koningsdag. Hier zijn we met de partybus naar toe gereden.
De partybus was dit keer niet zo druk, maar ondanks dat hebben we het met meiden erg naar ons zin gehad.
Het tweede feestje voor koningsdag vierde we op koningsdag zelf, op een partyboot. We hebben 's avonds vier uur over de Surinamerivier gevaren. Het was erg gezellig.

Ik volg hier nog steeds salsalessen en het tempo ligt enorm hoog. Ik geniet nog steeds ontzettend van het dansen en het is dan ook een van de dingen waar ik naar toe leef in zo'n normale werkweek. De meiden met wie ik hier om ga volgen zelf ook salsales. Havana lounge is op donderdagavond nu vaste prik geworden om onze moves op de dansvloer te laten zien.
Het is leuk om een hobby met elkaar te kunnen delen en samen te kunnen genieten van een avondje stappen.

Ik heb inmiddels nieuwe huisgenootjes, Macy, Joyce en Celine.
Celine vertoeft hier al sinds oktober, maar ze zocht naar een nieuwe woonruimte.
Macy en Joyce zijn beide pas net aangekomen in Su.
Het groepje meiden met wie ik hier omga is erg gezellig. Regelmatig zijn we dus samen uit of gaan we uiteten.

En dan...
Afgelopen weekend was het dan EIN-DE-LIJK zover.
Ik heb een weekend in de jungle doorgebracht samen met mijn huisgenootjes.
We zijn afgereisd naar Fredberg om daar te wandelen, dieren spotten, een nacht op de top van de berg te slapen en een nacht te verblijven in het dal aan een kreekje.
Om hier het verhaal omtrent Fredberg neer te schrijven word een beetje te veel werk.
Het was een erg geslaagd weekend, met wat tegenslagen.

We zijn op vrijdag vertrokken, per jeep, vanuit Paramaribo. Vanaf hier was het 4 uur rijden naar Fredberg.
Eenmaal daar aangekomen hebben we eerst geluncht, op de motorkap van de jeep.
Daarna zijn we begonnen aan de wandelingen door de jungle, naar de top van Fredberg.
Onderweg hebben we schildpadden, vogels en aapjes gespot.
De wandeling duurde ongeveer 4 uur. Het was een behoorlijke klim om uiteindelijk de top te bereiken. Dit alles moest ook nog eens met een tas op onze rug waar schoenen en kleding in zat zodat we boven op de berg konden overnachten.
De hele trip was back to basic. Boven op de berg sliepen we in een hutje dat bestond uit een paar boomstammen met daar overheen een plastic zeil. We hadden geen toilet of douche. We moesten baden met regenwater wat daar werd opgevangen in grote regentonnen.
Vanaf de top van de berg had je een prachtig uitzicht over de jungle, die het grootste gedeelte van Suriname bedekt.

Zaterdag zijn we 's morgens vroeg opgestaan om naar de zonsopgang te gaan kijken. Het was echter een beetje bewolkt waardoor we de zon niet goed zagen opkomen, maar ondanks dat was het uitzicht prachtig.
Die morgen zagen we ara's over de boven de bomen weg vliegen, hoorde we apen brullen en hoorde we de jungle ontwaken.
Nog voor het ontbijt zijn we dieren gaan spotten.
Daarna moesten we weer bepakt en bezakt de berg afdalen, opzoek naar nog meer vogels en apen.
De tocht terug naar de jeep heeft ongeveer 8 á 9 uur geduurd.

Een van mijn huisgenootjes was ziek tijdens de trip en dus moest ze naar een medische post om antibiotica te gaan halen.
Wij, de rest van de groep, wilde graag naar het kamp aan de kreek zodat we vast de hangmatten konden ophangen en desnoods alvast konden koken.
De medische post was namelijk op ongeveer een uur rijden van het kamp. Dit hele verhaal pakte anders uit dan gehoopt.
Het had tijdens onze wandeling naar de top geregent en de weg naar het kamp was een en al zand, wat inmiddels modder was geworden.
De jeep is vast komen te zitten in een modderplas en wat we ook probeerde, de jeep kwam maar niet los.

Vlakbij het kamp waren mannen aan het werk. Zij hadden bulldozers en dus leek het ons een goed plan om die mannen te vragen om te komen helpen.
Maar ook de bulldozer kwam vast te zitten in de modder.
Daar sta je dan, met een zieke huisgenoot die zich alleen maar slechter begon te voelen.
We zijn eerst gaan eten en daarna, in het donker, terug gegaan naar de auto.
Met veel geploeter is de auto los gekomen, om vervolgens tussen de bomen weer tot stilstand te komen.
Het volgende probleem was dat die bomen omgehakt moesten worden, zodat de auto er uiteindelijk langs kon. De medische post is uiteindelijk wel bereikt.
We waren maar met 1 gids op trip en dus zaten wij met 3 meiden, midden in de nacht alleen in de jungle.
Het was misschien niet heel verantwoord, maar niemand had nog puf om mee te gaan in de auto.

Na een lange nacht in het kamp aan de kreek zijn we de volgende ochtend weer gaan wandelen. Ik denk dat maar weinig mensen weten hoe mooi het binnenland van Suriname eigenlijk is.
Steeds weer heb ik met een geluksgevoel naar de aapjes in de bomen zitten kijken en heb ik genoten van de natuur om me heen.

Na de wandeling hebben we heerlijk rustig aan gedaan op het kamp. We hebben gebaad en gezwommen in het kreekje. We hebben aan een touw het water ingeslingerd, genoten van de zon en heerlijke lunch van pasta met "groente" uit de natuur.

Al met al was het een heel geslaagd weekend.

De volgende trip staat voor 15 mei op de planning, dit keer naar Apiapaati. Daarna komt papa om 21 mei een paar dagen naar Su.
Ook dan gaan we weer op trip naar het binnenland.
En tussen door gaan we hier in de stad door met werken en feesten.
Ik vermaak me hier nog wel.
En nee, ik heb thuis nog geen seconde gemist.

Liefs